Η αλήθεια για το Eurogroup

Του Αιμιλιανού Ευαγγελινού*

Τον Οκτώβριο 2016, στο 2ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, ο πρωθυπουργός δεσμευόταν ότι η δεύτερη αξιολόγηση, η διευθέτηση του χρέους και η ένταξη της Ελλάδας στο Πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης (QE) της Ε.Κ.Τ. θα ολοκληρωνόταν «όλα μαζί. Ταυτόχρονα»!

Και τι πήρε;

Τίποτα για το χρέος, τίποτα για την ποσοτική χαλάρωση.

Το μόνο που έγινε ήταν το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης, μετά από πολλούς μήνες καθυστέρηση και αφού φόρτωσε τους Έλληνες με άλλα 5,1 δις ευρώ μέτρα, περικοπής συντάξεων, μείωσης αφορολογήτου ορίου, κατάργησης κοινωνικών επιδομάτων για τα φτωχότερα νοικοκυριά, εξοντωτικών εισφορών για τους ελεύθερους επαγγελματίες, ανεβάζοντας το συνολικό λογαριασμό μέτρων στα 14,5 δις ευρώ. Αυτός που έλεγε τον Ιανουάριο ότι η αξιολόγηση θα κλείσει χωρίς ούτε ένα ευρώ μέτρα, όχι μόνο πήρε επιπλέον μέτρα, αλλά ψήφισε και το τέταρτο Μνημόνιο και δεσμεύτηκε σε θηριώδη πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του
Α.Ε.Π. για πολλά χρόνια.

Η αλήθεια είναι:

  1. Ότι ψήφισε το τέταρτο Μνημόνιο (Ν. 4472/2017).
  2. Ότι πήρε υπερβολικά, αχρείαστα, μέτρα λιτότητας 14,5 δις ευρώ.
  3. Ότι οι χαμηλοσυνταξιούχοι χάνουν δύο έως και τρεις συντάξεις με την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς και τη μείωση του αφορολόγητου.
  4. Ότι οι χαμηλόμισθοι χάνουν ένα μηνιάτικο με τη μεγάλη μείωση του αφορολογήτου ορίου.
  5. Ότι τα φτωχότερα νοικοκυριά χάνουν οποιαδήποτε στήριξη για να βοηθήσουν τα άνεργα παιδιά τους και για να ζεστάνουν τα σπίτια τους.
  6. Ότι οι ελεύθεροι επαγγελματίες καλούνται να πληρώσουν από 37% – 61% παραπάνω ασφαλιστικές εισφορές για να πάρουν κουτσουρεμένες συντάξεις.
  7. Ότι δέσμευσε τη χώρα σε αέναη λιτότητα με θηριώδη πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του Α.Ε.Π. τουλάχιστον για την επόμενη πενταετία.
  8. Ότι δεν υπάρχει άμεση ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση (QE), με αποτέλεσμα τη διατήρηση υψηλών επιτοκίων και την έλλειψη ρευστότητας στην αγορά.
  9. Ότι η έξοδος στις αγορές, που θα μπορούσε να είχε γίνει μήνες πριν, αν είχε κλείσει στην ώρα της η δεύτερη αξιολόγηση, αποκλείεται για το 2017 και απομακρύνεται για την περίοδο κοντά στη λήξη του τρίτου Μνημονίου, το 2018.
  10. Ότι η κυβέρνηση αποδείχτηκε τα ψέματά της, όχι μόνο σχετικά με τα μέτρα λιτότητας του τέταρτου Μνημονίου, αλλά ακόμη και για αυτά που μέχρι χθες πανηγύριζε, καθώς υπέγραψε ότι για τις μεν συλλογικές διαπραγματεύσεις θα διατηρηθεί το υφιστάμενο καθεστώς, για δε το πλαίσιο των ομαδικών απολύσεων ότι θα ευθυγραμμιστεί με τις βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές.

* Ο κ. Αιμιλιανός Ευαγγελινός είναι πολιτικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας,
που έχει περάσει από τη διαδικασία του Μητρώου Πολιτικών Στελεχών , μέλος του τομέα Τουρισμού και του τομέα Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων
της Νέας Δημοκρατίας.


Πέντε άξονες για την ανάπτυξη

Του Αιμιλιανού Ευαγγελινού*

Είναι γεγονός ότι η οικονομική κρίση μας έχει οδηγήσει σε ένα φαύλο κύκλο επίτευξης βραχυπρόθεσμων στόχων που εκτείνονται από την εκταμίευση της επόμενης δόσης μέχρι το κλείσιμο της αξιολόγησης. Βραχυπρόθεσμοι στόχοι που και αυτοί δεν επιτυγχάνονται στο χρόνο που απαιτείται λόγω της τακτικής της ελληνικής κυβέρνησης «παίζουμε καθυστερήσεις …………. μέχρι την τελική υποχώρηση».

Η ανάλωση όχι μόνο του οικονομικού επιτελείου αλλά ολόκληρης της κυβέρνησης σε αυτούς τους στόχους χαρακτηρίζει και τον τελείως αντιαναπτυξιακό χαρακτήρα της πολιτικής που ακολουθείται σήμερα. Γιατί αν και όλοι μιλούν για την περιβόητη ανάπτυξη, τα μέτρα που υιοθετούνται, η έλλειψη γενναίων πρωτοβουλιών και η εκ του αποτελέσματος αποκάλυψη της πλήρους άγνοιας του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί και μπορεί να αναπτυχθεί περαιτέρω η πραγματική οικονομία ή ο σκόπιμος εγκλωβισμός λόγω ιδεολογικών εμμονών, τορπιλίζουν στην πράξη εν τέλει κάθε ελπίδα εξόδου από την κρίση.

Τα παραδείγματα είναι πολλά:

Η παντελής έλλειψη βούλησης για επενδύσεις ή –και αυτό πρέπει να επισημανθεί- το φαινόμενο της εκ των έσω προσπάθειας υπονόμευσης επενδύσεων που ξεκινούν, με κορυφαία παραδείγματα την περίπτωση αξιοποίησης του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό, το Γκολφ Αφάντου στη Ρόδο κ.α.

Επίσης, η υπερφορολόγηση σε όλους τους τομείς με έμμεσους (οι πιο άδικοι φόροι) αλλά και με άμεσους φόρους. Από πού να ξεκινήσω; Από το παγκοσμίως πρωτότυπο σύστημα εισφορών με βάση έσοδα περασμένων ετών με πλήρη άγνοια των επιπτώσεων σε εκατοντάδες χιλιάδες επαγγελματίες και επιχειρήσεις, τον ΕΝΦΙΑ, το ΦΠΑ, τους ειδικούς φόρους στο κρασί και στον καφέ που πλήττουν εκατοντάδες επιχειρήσεις που στηρίζουν τον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα αλλά και τους πολίτες; Η κυβέρνηση φαίνεται να έχει αρκετή φαντασία στην εύρεση τρόπων περαιτέρω μείωσης του διαθέσιμου εισοδήματος νοικοκυριών και επιχειρήσεων οδηγώντας την χώρα σε οικονομική ασφυξία. Ταυτόχρονα, η έλλειψη χρηματοδότησης από το χρηματοπιστωτικό τομέα ακυρώνει ή αναβάλλει επενδυτικά σχέδια υγιών επιχειρήσεων και την ανάπτυξη νέων επιχειρηματικών ιδεών.

Το πλαίσιο εξόδου από την κρίση είναι σαφές και είναι αυτονόητο για τους μη έχοντες ιδεολογικές εμμονές και αγκυλώσεις ή δραχμικές φαντασιώσεις. Το πλαίσιο αυτό εδράζεται σε πέντε άξονες:

Πρώτος άξονας: η δραστική μείωση φόρων με στόχο την αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών προϊόντων με κίνητρα σε εξαγωγικές επιχειρήσεις.

Δεύτερος άξονας: η δημιουργία φιλικού επενδυτικού περιβάλλοντος και κινήτρων στους τομείς που διαθέτουμε πλεονέκτημα, όπως ο τουρισμός, η ενέργεια και ο πρωτογενής τομέας. Τα κίνητρα δεν πρέπει να είναι μόνο χρηματοδοτικά αλλά και θεσμικά – νομοτεχνικά για τη διαμόρφωση ενός σαφούς και σταθερού πλαισίου μέσα στο οποίο οι επενδυτές μπορούν να δραστηριοποιηθούν με ασφάλεια και οι επιχειρήσεις να αναπτυχθούν υγιώς δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας και προστιθέμενη αξία για την χώρα.

Τρίτος άξονας: επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων και της ενίσχυσης της προσπάθειας δημιουργίας πηγών εσόδων στην οικονομία και μείωση της ανεργίας. Οι ιδιωτικοποιήσεις δεν αποτελούν ιδεολογική εμμονή της φιλελεύθερης παράταξης, αποτελούν αναγκαιότητα για την έξοδο της χώρας από την κρίση αλλά και για τη μελλοντική της ανάπτυξη. Ταυτόχρονα, η δημιουργία των προϋποθέσεων εκείνων που θα καταστήσουν τη χώρα νέο κέντρο επιχειρηματικότητας, είναι περισσότερο αναγκαίες από ποτέ. Την ώρα που πόλεις κρατών μελών της Ε.Ε. διαγκωνίζονται στην προσέλκυση επιχειρήσεων που αναζητούν νέα έδρα μετά το BREXIT,  η χώρα μας πρέπει να είναι παρούσα ιδιαίτερα στον τομέα της ναυτιλίας, του τουρισμού, των logistics κ.α.

Τέταρτος άξονας: αφορά στην ενεργό και όχι φοβική αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας προς όφελος της κοινωνίας και της οικονομίας. Πρέπει να καταλάβουμε επιτέλους σε αυτή τη χώρα ότι, όταν δεν εκμεταλλευόμαστε τη δημόσια περιουσία, την απαξιώνουμε και χαμένοι είμαστε όλοι! Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι ολυμπιακές εγκαταστάσεις.

Πέμπτος άξονας: αφορά στη στήριξη καταξιωμένων επιχειρήσεων αλλά και νέων επιχειρηματικών ιδεών μέσω της παροχής ρευστότητας  με ειδικά χρηματοδοτικά προγράμματα. Παράλληλα, θα πρέπει επιτέλους να συνδέσουμε τις επιχειρήσεις με την έρευνα και ανάπτυξη καθώς και την τριτοβάθμια εκπαίδευση, όπως συμβαίνει στις χώρες του δυτικού κόσμου. Με αυτό τον τρόπο, θα δημιουργήσουμε προστιθέμενη αξία, θα βοηθήσουμε στη μείωση της «φυγής του ανθρώπινου κεφαλαίου» ή «brain drain» όπως ονομάζεται και θα συμβάλλουμε στη διατήρηση της προσφοράς της ακαδημαϊκής κοινότητας σε υψηλό επίπεδο .

* Ο κ. Αιμιλιανός Ευαγγελινός είναι πολιτικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, που έχει περάσει από τη διαδικασία του Μητρώου Πολιτικών Στελεχών , μέλος του τομέα Τουρισμού και του τομέα Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων της Νέας Δημοκρατίας.