Μεταναστευτικό Ζήτημα

Προτάσεις για το Μεταναστευτικό Ζήτημα

Το προσφυγικό-μεταναστευτικό ζήτημα είναι μαζί με την οικονομία τα δύο κύρια θέματα που έχει να αντιμετωπίσει σήμερα η Ελλάδα. Με την παρούσα παρέμβαση, θα προσπαθήσω να καταθέσω τις απόψεις μου
για το μεταναστευτικό ζήτημα.

Το προσφυγικό – μεταναστευτικό πρόβλημα έχει τέσσερις διαφορετικές διαστάσεις: την ανθρωπιστική, την εθνική, την ευρωπαϊκή και εκείνη των λοιπών κοινωνικών παρενεργειών.

Οι ενέργειες που πρέπει να υλοποιηθούν σε εθνικό επίπεδο, σχετίζονται με την ασφάλεια των πολιτών, την παροχή ασύλου, την οριοθέτηση των χώρων φιλοξενίας, την εξασφάλιση κονδυλίων από την Ε.Ε.
καθώς και τον αποτελεσματικότερο έλεγχο των χερσαίων και θαλασσίων συνόρων της χώρας μας.

Πιστεύω ότι η κοινωνική και οικονομική ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών αποτελεί βασική υποχρέωση της πολιτείας. Βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνούμε και την υποχρέωση του σεβασμού και της προστασίας
των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όσων εγκατέλειψαν τη χώρα τους υπό συνθήκες πολέμου. Εδώ πρέπει να επισημάνω ότι υπάρχει μια βασική διαφορά μεταξύ πρόσφυγα και οικονομικού μετανάστη. Γιατί σήμερα
στη χώρα μας το 80% όσων καταφθάνουν είναι οικονομικοί μετανάστες και μόνο το 20% πρόσφυγες. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε δώσει τα σωστά μηνύματα.

Συνοπτικά για την ασφάλεια των πολιτών θα πρότεινα:

  • Κανένας πρόσφυγας/μετανάστης σε δρόμους, πλατείες ή χωράφια, αλλά, μετά την ταυτοποίησή τους να μεταφέρονται σε χώρους φιλοξενίας στην ενδοχώρα αναλογικά σε κάθε περιοχή μέχρι να εξετασθεί
    το αίτημα ασύλου τους.
  • Διαχωρισμός του πρόσφυγα από το μετανάστη. Οι οικονομικοί μετανάστες θα πρέπει να επιστρέφουν άμεσα στις χώρες προέλευσης.
  • Επιστροφή προσφύγων και μεταναστών στις χώρες τους,μόλις εξαλειφθούν τα αίτια σύμφωνα με τα οποία τους δόθηκε καθεστώς διεθνούς προστασίας. Όλοι οι πρόσφυγες να γυρίσουν πίσω στις χώρες
    τους, διότι θα έχουν χάσει την ιδιότητα του πρόσφυγα.

Όσον αφορά την παροχή ασύλου, που είναι ένα άλλο μεγάλο ζήτημα και αποτελεί ίσως έναν από τους κύριους λόγους που τα νησιά έχουν γίνει «αποθήκες ψυχών», θα πρέπει οι διαδικασίες να προχωρούν
με γρήγορους ρυθμούς και εκεί που οι αποφάσεις βγαίνουν σε επτά μήνες, να βγαίνουν σε ένα μήνα. Να μην υπάρχουν τέσσερα στάδια ελέγχου, όπως ισχύει σήμερα στην Ελλάδα – δηλαδή πρώτος και δεύτερος
βαθμός ασύλου μαζί με τις ενστάσεις των αιτούντων – αλλά μόνο δύο στάδια, όπως σε άλλες χώρες της Ε.Ε.

Φυσικά εννοείται ότι θα πρέπει να ενισχυθεί η υπηρεσία ασύλου με προσωπικό και να βελτιωθούν οι υποδομές, έτσι ώστε να επιταχυνθούν οι διαδικασίες.

Να υπάρχουν χώροι φιλοξενίας για τους πρόσφυγες στην ηπειρωτική χώρα μέχρι την εξέταση των αιτήσεων ασύλου και όχι όπως γίνεται σήμερα, με την διαμονή – παραμονή τους στα νησιά του
Βορειοανατολικού Αιγαίου, που αποτελούν ευαίσθητες περιοχές στα σύνορα μας με την Τουρκία. Μάλιστα, θα πρότεινα, να υπάρχει σχέδιο αποφυγής της συγκέντρωσης μεγάλου αριθμού προσφύγων σε μια
μόνο περιοχή, ούτως ώστε να αποφευχθεί η δημιουργία των λεγομένων «γκέτο» των πόλεων. Θα μπορούσα, επίσης, να προτείνω την αξιοποίηση παλαιών στρατοπέδων και ξενοδοχείων με παράλληλη απασχόληση
προσωπικού από την ίδια την περιοχή για τη σίτιση, τη φύλαξη, την καθαριότητα και οποιαδήποτε άλλη εργασία. Επιπλέον, οι πρόσφυγες που βρίσκονται στην ηπειρωτική χώρα να μπορούν να διαμένουν
σε ελεγχόμενες ανοικτές δομές φιλοξενίας, ενώ οι οικονομικοί μετανάστες σε προαναχωρησιακά κέντρα.

Πρέπει επιπλέον να δημιουργηθεί αξιόπιστο μητρώο Μ.Κ.Ο. σε κεντρικό επίπεδο και να γνωρίζουμε τι προσφέρουν, γιατί κάποιες από αυτές έχουν ανεξέλεγκτη δράση, με αποτέλεσμα εκτός από την κακή
εικόνα της χώρας μας, να προκύπτει και θέμα εθνικής ασφάλειας. Δεν ήταν λίγες οι φορές που στα νησιά μας ορισμένες Μ.Κ.Ο. γνώριζαν εκ των προτέρων ότι θα έρθουν πρόσφυγες/μετανάστες και
περίμεναν την άφιξή τους πριν και από το Λιμενικό Σώμα!

Ένα άλλο σημαντικό θέμα είναι η ανάγκη πραγματικής φύλαξης των συνόρων μας τόσο των θαλασσίων όσο και των χερσαίων, ώστε να δοθεί το σωστό μήνυμα. Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να καταθέσω και
μια νέα πρόταση. Πιο συγκεκριμένα, θεωρώ ότι η Ελλάδα θα πρέπει με κάθε ευκαιρία στο πλαίσιο της Ε.Ε. να θέτει σταθερά το ζήτημα των επιχειρήσεων της FRONTEX, απαιτώντας οι επιχειρήσεις της να
γίνονται στα τουρκικά παράλια, για να μην περνούν οι μετανάστες τα σύνορα και έτσι να επιστρέφουν υποχρεωτικά πίσω στην Τουρκία.

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο πρέπει:

  • Να διεκδικήσουμε την υιοθέτηση κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου, δηλαδή να επιτρέπεται στους αναγνωρισμένους ασυλούχους να κυκλοφορούν ελεύθερα μέσα στην Ε.Ε. και να επιλέγουν εκείνοι
    την χώρα όπου θα εργασθούν.
  • Να υπάρξουν συμφωνίες επανεισδοχής μεταξύ της Ε.Ε. και των χωρών αποδημίας. Συγκεκριμένα, πρέπει – όπου δεν έχει γίνει ακόμη – να υπογραφούν συμφωνίες επανεισδοχής με τις χώρες αποδημίας
    των παράνομων μεταναστών. Η Ελλάδα έχει κακή εμπειρία με χώρες όπως το Πακιστάν, το Αφγανιστάν κ.ά.
  • Να μετεξελιχθεί η FRONTEX σε ευρωπαϊκή υπηρεσία ακτοφυλακής – συνοριοφυλακής και να μην αντιμετωπίζουμε το θέμα φοβικά. Γιατί τα ελληνικά σύνορα είναι τα σύνορα της Ευρώπης!
  • Να γίνει άρση των συνοριακών ελέγχων στη ζώνη ΣΕΓΚΕΝ. Εξαιτίας της πολιτικής «ανεξέλεγκτων συνόρων», πολιτικής που εφάρμοσε ο ΣΥΡΙΖΑ, επιβλήθηκαν συνοριακοί έλεγχοι σε πέντε χώρες της
    ζώνης ΣΕΓΚΕΝ, κάτι, που φυσικά δημιουργεί μια δυσάρεστη κατάσταση για την Ελλάδα και τους Έλληνες πολίτες.
  • Στα νησιά του Αιγαίου τα κέντρα που θα λειτουργούν, να είναι μόνο κέντρα καταγραφής και όχι παραμονής. Να λειτουργούν ως κλειστά κέντρα μέχρι την ταυτοποίηση των εισερχομένων και μετά
    να μεταφέρονται στην ενδοχώρα.
  • Να γίνεται συστηματική υποβολή αιτημάτων επανεισδοχής προς την Τουρκία για όλους ανεξαιρέτως, που συλλαμβάνονται να έρχονται μέσω Τουρκίας. Εδώ πρέπει να συμπεριληφθούν οπωσδήποτε και
    οι 50000 που είναι ήδη εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα.
  • Τέλος, να αναδεικνύουμε με κάθε τρόπο ότι η Τουρκία ελέγχει πλήρως τις ροές προς τα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και να καταθέτουμε τα στοιχεία, έτσι ώστε να
    υπάρχει και η ανάλογη πίεση.

Κλείνοντας, θα ήθελα να προσδιορίσω και θέσεις ειδικά για την Χίο μας. Αν και οι θέσεις που ανέπτυξα παραπάνω, νομίζω, ότι μπορούν να καλύψουν το θέμα, θα επισημάνω εδώ συνοπτικά τις θέσεις
μου για το μεταναστευτικό στη Χίο μας.

  • Σωστή φύλαξη και επιτήρηση των συνόρων μας.
  • Μόνο Υπηρεσία Πρώτης Καταγραφής στο νησί μας και όχι κάποια μόνιμη δομή ή οποιοδήποτε κέντρο κράτησης ή παραμονής.
  • Επαρκής στελέχωση Υπηρεσιών (Λιμενικό, Αστυνομία, Υπηρεσία Καταγραφής).
  • Να υπάρξει πρωτοβάθμια περίθαλψη για την αποσυμφόρηση του Νοσοκομείου Χίου.
  • Εφαρμογή αναλογικότητας στον επιμερισμό βαρών του ζητήματος.

Αιμιλιανός Ευαγγελινός
Πολιτικό Στέλεχος Νέας Δημοκρατίας.